Fotoblog WIEŚKA P.: ROHACZE

wtorek, 26 sierpnia 2014

ROHACZE

Rohacka Dolina

Kiedy pierwszy raz stanąłem na Wołowcu, niesamowite wrażenie zrobiły na mnie Rohacz Ostry i Płaczliwy, wiedziałem, że kiedyś muszę tam wejść.
Od tamtej pory minęło 10 lat a plan na Rohacze narodził się dopiero rok temu.

Lipcowy termin ze względu na ulewy musieliśmy przełożyć, a teraz z pogodą nam się udało. Chociaż też to różnie było, bo jak wysiedliśmy z busa o godz. 4 rano niebo było całe w gwiazdach, czyściutkie, po godzinie kiedy dotarliśmy do Tatliakovej Chaty pojawiły się chmury i zaczęło ostro wiać, a już na Smutnej Przełęczy o godz. 7 rano, widać było na kilka metrów i przeraźliwie wiało lodowatym wiatrem. Tutaj musieliśmy podjąć decyzję co robimy dalej, 12 osób zdecydowało się iść dalej, i jak się okazało później była to dobra decyzja, bo niebo się rozpogodziło i ukazały się rewelacyjne widoki.

Turyści na przełęczy między Rohaczami

Same Rohacze porównywane są z Polską Orlą Percią, jedni twierdzą że Rohacze są najbardziej wymagającym szlakiem w Tatrach inni, że Orla Perć. Ja się w tej kwestii nie wypowiem, bo na Orlej Perci jeszcze nie byłem, ale na mnie zrobiły niesamowite wrażenie. Szczególnie to, że idzie się samą granią, prawie żadnych zabezpieczeń, tylko kilka łańcuchów przy takich ekspozycjach. W takim miejscu potrzebne jest odpowiednie doświadczenie, ostrożność no i umiejętność zachowania spokoju w eksponowanych miejscach, choć ja przyznam, że w pewnych miejscach moje kolana dostawały trzęsawek.

Po raz kolejny udało się nam zebrać ekipę na busa, tym razem 19 osobową, i był to dla mnie najlepszy z dotychczasowych wspólnych wyjazdów.

Tylko co my za rok wymyślimy?

Fotorelacja PONIŻEJ, a panorama w dziale PANORAMY.